Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

4 Poems contain glad news

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.5-12.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.4

German Translation

[1] ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

[2] نکته‌ای روح فزا از دهن دوست بگو
نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار

[3] تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام
شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار

[4] به وفای تو که خاک ره آن یار عزیز
بی غباری که پدید آید از اغیار بیار

[5] گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب
بهر آسایش این دیده خونبار بیار

[6] خامی و ساده دلی شیوه جانبازان نیست
خبری از بر آن دلبر عیار بیار

[7] شکر آن را که تو در عشرتی ای مرغ چمن
به اسیران قفس مژده گلزار بیار

[8] کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست
عشوه‌ای زان لب شیرین شکربار بیار

[9] روزگاریست که دل چهره مقصود ندید
ساقیا آن قدح آینه کردار بیار

[10] دلق حافظ به چه ارزد به می‌اش رنگین کن
وان گهش مست و خراب از سر بازار بیار

[1] O breeze from the dust of the true Beloved's path ,a perfume bring :
My heart's grief ,take ; glad tidings of the heart - possessor bring .

[2] O breeze from the true Beloved's mouth ,a soul - expanding subtlety utter
From the world of mysteries ,a letter of pleasant news bring .

[3] So that by the favour of Thy gentle breeze ,my perfume - place ,I may perfume ,
A little of the odours of the Beloved's breath bring .

[4] O breeze ,I conjure thee by thy fidelity ,the dust of the path of that dearly Beloved ,
Without a particle of dust that from stranger appeareth ,bring .

[5] From the Friend's thoroughfare ,a little dust ,for the blindness of the watcher ,
For the assuaging of this my blood - raining eye ,bring .

[6] Immatureness and simple - heartedness is not the way of those life - sporting who ,for the heart - ravisher ,play the cash of the heart
From that heart - ravisher ,sorcerer ,a little news bring .

[7] O bird of the sward thanks for that that thou art in ease ,
To the cage - captives ,glad tidings of the rose - bed bring .

[8] Bitter became the soul's desire through the patience that I exercised without the Friend
The way of that sweet lip of the Friend's sugar - raining bring .

[9] A long time it is since that my heart the face of its purpose ,beheld
O Saki that goblet ,the mirror of conduct bring .

[10] Hafiz's ragged garment ,what is it worth Be - colour it with wine
Then ,to the head of the market ,him Hafiz intoxicated and ruined bring .

[1] Einen Geruch, o Wind, vom Weg der Freundinn bring' her.Meinen Gram trag' fort, frohe Nachricht bring' her!

[2] Sag' mir ein Wort von ihr, das Geist und Seele neu macht,Einen Brief von ihr, stille Kunde bring' her.

[3] Daß ich mit deinem Hauch erfrisch' den Sinn des Wohldufts,Bringe Düfte mir der Geliebten, mir her!

[4] Bringe bei deiner Treu' vom fernen Weg des Freund's Staub,So doch, daß solches nicht Fremde merken, mir her!

[5] Bringe mir einen Staub, der Nebenbuhler sey blind!Einen Staub zum Trost blut'ger Augen bring' her!

[6] Wonnegenuß ist nicht im Herzen roher Sinnart,Bring' mir deßhalb stets die Kund' vom Schelmenaug' her.

[7] Dankbar für's Wohlseyn, für die Freyheit, Sänger der Flur,Bring' zum Käficht mir Kund' vom Rosenbeet her.

[8] Ferne von ihr war ich, und bitter mir Geduld ward,Bringe einen Kuß von den Lippen mir her.

[9] Lange schon hat mein Herz geseh'n des Wunsches Ziel nicht.Schenk'! o bringe reine Becher mir her!

[10] Färbe Hafisens Kleid mit purpurfarbnem Weine,Bringet ihn dann selbst trunken von dem Markt her.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.75-10.75

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.75

German Translation

[1] مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد
هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد

[2] برکش ای مرغ سحر نغمه داوودی باز
که سلیمان گل از باد هوا بازآمد

[3] عارفی کو که کند فهم زبان سوسن
تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد

[4] مردمی کرد و کرم لطف خداداد به من
کان بت ماه رخ از راه وفا بازآمد

[5] لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح
داغ دل بود به امید دوا بازآمد

[6] چشم من در ره این قافله راه بماند
تا به گوش دلم آواز درا بازآمد

[7] گر چه حافظ در رنجش زد و پیمان بشکست
لطف او بین که به لطف از در ما بازآمد

[1] O heart glad tidings that the morning breeze hath come back .
From the quarters of Saba the land of Queen Balkis the lap - wing of good news hath come back .

[2] O bird of the morning the bulbul ,or the dove prolong the melody of Da ,ud
For from the quarter of the air ,the Sulaiman of the rose hath come back .

[3] In the world where is an Arif who understandeth the lily's tongue
That he may inquire Why she went and why she hath come back .

[4] Fortune ,God - given ,showed me manliness and kindness .
In that for God's sake ,the idol of stone heart the beloved hath come back .

[5] From morn's breath ,the tulip hath perceived the perfume of sweet wine
Hers was the heart's stain streak in hope of remedy she hath come back .

[6] In rear of that Kafila ,my eye drew much water tears
Since to my heart's ear ,the sound of the bell hath come back .

[7] Although Hafiz beat the door of offence and broke his covenant with the true Beloved
Behold His grace that ,in peace ,from our door ,He our excuse accepting hath come back .

[1] Freudige Kunde mein Herz, weil wieder der Ostwind zurückkommt, Weil nun aus Saba Hudhud mit froher Nachricht zurückkommt,

[2] Sänger des Morgens, beginn' nun wieder Davidens Gesänge, Weil die Ros', als Salomon aus den Lüften zurückkommt.

[3] Saget, welcher Weise versteht die Lilienzunge, Daß er sie frag', warum sie gieng, warum sie zurückkommt?

[4] Mein mir von Gott gegebenes Loos hat sich gnädig erwiesen, Weil dies steinerne Herz um Gotteswillen zurückkommt,

[5] Süßen Geruch des Weins hat der Kelch der Tulpe vernommen, Siehe, wie sie, den Brand des Innern zu heilen, zurückkommt;

[6] Strömet ihr Thränen nur zu, der Karawane des Freunds nach, Bis zu meinem Ohr der Schall der Glocke zurückkommt.

[7] Siehe die Huld! denn hat gleich Hafis die Treue gebrochen, Ist er so gütig, daß er zu meiner Thüre zurückkommt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.84-10.84

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.84

German Translation

[1] دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[2] بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلی صفاتم دادند

[3] چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند

[4] بعد از این روی من و آینه وصف جمال
که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند

[5] من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند

[6] هاتف آن روز به من مژده این دولت داد
که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

[7] این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد
اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند

[8] همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود
که ز بند غم ایام نجاتم دادند

[1] Last night ,at morning time ,me freedom from grief ,they Fate and Destiny gave .
And ,in that darkness of night ,me the water - of - life they gave .

[2] Through the effulgence of the ray of His essence ,me senseless ,and full of love for Him they made
In the world from the cup of splendour of His qualities ,me wine they gave .

[3] It was a morning ,how auspicious and a moment how joyous
That Night - of - Power when me ,this new command as to wine they gave .

[4] After this together are my face and the mirror of the glory of Beauty
For in it ,me news of His splendour they gave .

[5] If I became desire - gainer and happy of heart ,what wonder
Deserving ,I was and me ,these as alms they gave .

[6] That day ,me glad tidings of this fortune the invisible messenger gave
That in respect to that violence and tyranny ,me ,patience and endurance they gave .

[7] All this honey and sugar that from my speech poureth
Is the reward of great patience ,for which me ,Shakh - i - Nabat they^ gave .

[8] The blessing of Hafiz and the breathings of prayer of morning - risers Abids it was
That me ,freedom from the bond of Time's grief they gave .

[9] Tis a wonderful alchemy ,the service of the Pir of the Magians the perfect murshid
His dust ,I became and me degrees of rank like this ,they gave .

[10] That day ,to life of eternity without end that hath no death they caused me to reach
When me ,the writing of freedom from the beauty of death a degree of the degrees of truths they gave .

[11] That moment when Hafiz fell into the snare of Thy tress - tip ,
He spake saying : Me ,freedom for the bond of grief and vexation ,they gave .

[12] Hafiz thankfully scatter the sugar of thanks
Because me ,the dear idol the true Beloved sweet of motion ,they gave .

[1] Gestern Morgens ward mir von Leiden Rettung gegeben In der Finsterniß ward mir Quelle des Lichtes gegeben.

[2] Von dem funkelnden Glanz der Wangen ward ich entseelet, Wein aus dem strahlenden Glas der Schönheit ward mir gegeben.

[3] O der glücklichen Zeit, und o des glücklichen Morgens. In der heiligen Nacht ward ein neues Berat ihm gegeben.

[4] Künftig bleibt mein Gesicht der Spiegel der Schönheit der Freundinn. Von Liebkosungen wird der Spiegel Kunde mir geben.

[5] Bin ich freudigen Herzens und froh, was ist es zu wundern, Ich verdiente, was mir von milder Hand ward gegeben.

[6] Als ich geduldig die Qual, die Leiden des Freundes ertragen, Hat ein verborgener Both die Kunde des Glücks mir gegeben.

[7] Aller Zucker und Honig, der meinen Worten enttraufet, Ward als ein lohnender Zweig für meine Geduld mir gegeben. Damals wußt' ich zuerst, ich würde die Feinde besiegen, Als man wider den Feind Geduld und Kraft mir gegeben.

[8] Mit Hafisens Muth hat der Hauch der Früheaufsteher Mir zuerst von den Banden des Grams Befreyung gegeben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.140-10.140

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.140

German Translation

[1] رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

[2] صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

[3] ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

[4] مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

[5] ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

[6] چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

[7] من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید

[8] بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می‌نچشید

[1] Arrived the glad news that come hath spring ; and up - sprung the verdure
If the allowance arrive ,its expenditure will be the rose and wine .

[2] Ascendeth the piping of the bird .The leathern flagon of wine is where
Falleth clamour upon the bulbuls the rose's veil ,who drew back

[3] From the heavenly fruits ,what delight gaineth
That one who ,the apple of a lovely one's chin ,tasted kissed not .

[4] Complain not of grief .For in the path of search ,
That one who endured not trouble even to a little ease ,arrived not .

[5] To - day ,from the cheek of the moon - like Saki the Beloved pluck a rose
For ,around the face of the rose - garden the cheek the line of violet the beard sprouteth .

[6] My heart from the hand ,the Saki's glance so ravished ,
That ,to any other ,power of talking ,and of listening ,mine is none .

[7] This patched religious garment ,coloured like the rose ,I will burn
For ,for even a single draught ,the Pir ,wine - selling ,purchaseth it not .

[8] The spring passeth .O justice - dispenser help :
For ,departed hath the season and not yet hath Hafiz tasted wine .

[9] O friend many are the wonders of love's path
Among those wonders is this from before the deer of this plain of love the fierce male lion fleeth .

[10] O guide of the holy path for God's sake ,a little help .
For ,limit to love's desert ,visible is none .

[11] Drink wine give the cup of gold to Hafiz
For ,out of mercy ,the sin of the Sufis ,the king hath forgiven .

[12] From the garden of his beauty ,Hafiz plucked not a rose
Perchance in this sward of the world or of the beloved the wind of humanity bloweth not .

[1] Freudige Kunde ist da, Der Frühling kommt, das Grün entsprießt, Kommt die Belohnung nur ein, Sie geh' auf Wein und Rosen auf!

[2] Stimmen der Vögel sind da! Wo ist die Liegerstatt des Weins? Klagen versendet Bülbül, Wer riß der Rosen Schleier weg? Rosengefärbet sey nun Die blaue Kutte mit dem Wein, Weil der weinschenkende Greis Dafür nicht einmal Hefen gab.

[3] Welchen Geschmack von der Frucht Des Paradieses hat der Mann, Der in den Apfel des Kinns Des Liebchens nie gebißen hat.

[4] Klage nicht über den Schmerz, Denn auf dem Weg der Liebe hat Keiner gefunden die Ruh, Der nicht zuvor gelitten hat, Führer des innersten Wegs, Um Gottes willen komm' zu Hülf! Denn ich sehe kein End', In meiner Liebe Wüstenei'n, Trinke den Wein, und verschenk' Den goldnen Becher an Hafis, Weil ein König aus Huld Den Schuldigen verzeihen muß. Von des Geliebten Gesträuch Erhielt Hafis kein einz'ges Blatt, Ihm hat auf diesem Gefild Der Gnade Ostwind nicht geweht.

[5] Sammle das Rosengeschlecht Vom Mondgesicht des Schenken ein, Weil in dem Umfang der Flur Der Veilchen Flaum so lieblich sprießt. Gehe den Weg nicht allein, Zum fernen Bau der Liebe hin, Sicher verlohren ist, wer Dahin sich ohne Führer wagt.

[6] Durch die Gespräche des Freunds Ward ihm mein Herz so zugethan, Daß ich die Anderen nun Nicht hören und nicht sprechen mag. O mein Gefährte! der Weg Der Liebe hat der Wunder viele, Denn es verschrecket der Löw' Auf dieser Haid', der Hirschen viel.